پایگاه اطلاع رسانی خودروبرتر:بی.ام.دبلیو (به آلمانی: BMW) که کوتاه شدهٔ عبارت (به آلمانی: Bayerische Motoren Werke) به معنای صنایع موتوری بایرن است، یک شرکت خودروساز آلمانی است، که از تولید کنندگان بنام خودروهای لوکس و موتورسیکلت در جهان بشمار می‌آید. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونیخ قرار دارد.
شرکت بی.ام.دبلیو در سال ۱۹۱۶ توسط فرانتس یوزف پوپ تأسیس شد. این شرکت هم‌اکنون مالک شرکت‌های رولز-رویس موتور کارز و مینی می‌باشد. در سال ۲۰۱۲ ب ام‌و شمار ۱٫۸۶۱٫۸۲۶ دستگاه خودرو تولید کرد و به‌عنوان چهاردهمین خودروساز بزرگ جهان شناخته شد.
امروزه اکثریت سهام بی.ام.دبلیو در اختیار خانواده کواندت قرار دارد (اشتفان کواندت ۱۷٫۴٪ درصد، یوهانا کواندت ۱۶٫۷٪ درصد و سوزان کواندت کلاتن ۱۲٫۶٪ درصد). بخشی از سهام این شرکت نیز در بازار بورس فرانکفورت مبادله میشود.
سفید آبی
علامت سفید‌آبی که امروزه زینت‌بخش خودروها و محصولات بی.ام.دبلیو است، یادآور نخستین سال‌های فعالیت این شرکت است. ۱۰۰ سال پیش در روز هفتم ماه مارس ۱۹۱۶ “کارخانه هواپیماسازی بایرن” تأسیس شد. نام این شرکت پس از مدتی به “کارخانه موتورسازی بایرن” (Bayrische Motorwerke) تغییر یافت. علامت این شرکت نیز تداعی‌کننده ملخ هواپیماست.
موتورسیکلت‌سازی
در پائیز سال ۱۹۳۲ بود که شرکت بی.ام.دبلیو نخستین موتورسیکلت خود را عرضه کرد. این موتورسیکلت که “آر ۳۲” نام داشت، در نمایشگاه خودرو در برلین به نمایش گذاشته شد. فروش درخور توجه و نیز موفقیت‌های ورزشی که با این موتورسیکلت حاصل شد، نمایانگر محبوبیت آن بود و نشان داد که بی.ام.دبلیو توانمندی این شرکت فقط به ساخت موتور هواپیما محدود نیست. موتورهای دو سیلندری هنوز هم نقشی مهم در تولیدات بی.ام.دبلیو بازی می‌کند.
نخستین خودرو
شرکت بی.ام.دبلیو در سال ۱۹۲۸ این فرصت را یافت که کارخانه اتومبیل‌سازی در شهر آیزناخ را خریداری کند. بی.ام.دبلیو در نخستین مرحله اجازه مونتاژ یک خودروی کوچک انگلیسی را که در آنجا تولید می‌شد، کسب کرد و در سال ۱۹۳۲ نیز عرضه خودروی تولیدی خود را آغاز کرد، از جمله خودروی مدل ۳۰۳.
تسلیحات هوایی
شرکت بی.ام.دبلیو در آغاز فعالیتش تولیدکننده ملخ و موتورهای هواپیما بود و در دوران جنگ‌های جهانی اول و دوم نیز موتورهای مورد نیاز برای هواپیماهای جنگنده را می‌ساخت در خلال جنگ جهانی دوم ۲۵ هزار اسیر اردوگاه‌های کار و اردوگاه‌های مرگ یهودیان در این شرکت به بیگاری گرفته شدند. در این میان اما شرکت بی.ام.دبلیو به این بخش سیاه از تاریخ خود اعتراف کرده و به قربانیان و بازماندگان غرامت پرداخته است.
فصلی تازه در مونیخ
بی.ام.دبلیو پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ کارخانه‌ی خود در آیزناخ را که از مناطق تحت کنترل شوروی سابق محسوب می‌شد، از دست داد. این شرکت سپس فعالیت‌های خود را به مونیخ منتقل کرد و دست به تولید موتورسیکلت زد. از سال ۱۹۵۲ نیز بار دیگر اتومبیل‌های لوکس ب ام او روانه بازار شدند. یکی از این محصولات لوکس خودروی مدل ۵۰۱ بود که موتوری شش سیلندری داشت و به “فرشته باروک” مشهور بود.
خودروی “نُقلی”
تولید خودروهای لوکس چنان هزینه‌بر بود که بی.ام.دبلیو با فروش هر دستگاه اتومبیل ۴ هزار مارک ضرر می‌کرد. بی.ام.دبلیو کوشید با تولید و عرضه خودروی کوچک “ایزتا” در مسیری صعودی قدم بگذارد، اما این اقدام نیز نتوانست زیان‌ها و بحران مالی بی.ام.دبلیو را کاملا برطرف سازد.
وارثان
بی.ام.دبلیو در سال ۱۹۵۹ در آستانه ورشکستگی قرار داشت و نزدیک بود که شرکت دایملر ب ام را به تصاحب خود درآورد. در آن زمان اما کارخانه‌داری به نام هربرت کوانت بی.ام.دبلیو را خریداری کرد و با ورود او بود که سیر صعودی و موفقیت‌آمیز این شرکت آغاز شد. اشتفان کوانت و سوزانه کلاتن (در تصویر در کنار مادرشان) وارثان این کارخانه‌دار هستند و با هم ۴۷ درصد از سهام شرکت بی.ام.دبلیو (به ارزش ۳۰ میلیارد یورو) را در دست دارند.
نوآوری
بی.ام.دبلیو در سال ۱۹۶۱خودروی مدل ۱۵۰۰ را ارائه کرد که اتومبیلی مدل متوسط محسوب می‌شد و برای قشر گسترده‌ای تولید شده بود. به مرور زمان مدل‌های ۱۶۰۰، ۱۸۰۰ و ۲۰۰۰ نیز به محصولات بی.ام.دبلیو افزوده شد. این شرکت چند سال بعد با عرضه مدل‌های ۱۶۰۲، ۱۸۰۲ و ۲۰۰۲ نیز موفقیت‌های دیگری را جشن گرفت.
مدل‌های سری ۳
خودروهای سری ۳ تا به امروز پرفروش‌ترین مدل‌های شرکت بی.ام.دبلیو محسوب می‌شوند. آغاز تولید خودروهای این سری به سال ۱۹۷۵ برمی‌گردد و تا کنون شش نسل نوسازی و تولید را پشت سرگذاشته است. ۲۵ درصد فروش خودروهای بی.ام.دبلیو به سری ۳ اختصاص دارد.
مرکز بی.ام.دبلیو
در سال ۱۹۷۳ مرکز جدید ب ام در مونیخ افتتاح شد که ساختمان مرکزی آن به شکل موتور چهار سیلندر است و یکی از نمادهای معروف شهر مونیخ محسوب میشود. بی.ام.دبلیو به ویژه در دهه هفتاد و هشتاد میلادی به یکی از پردرآمدترین شرکت‌های خوردوسازی بدل شد. این شرکت در حال حاضر ۲۵ کارخانه تولید در ۱۴ کشور جهان دارد و شمار کارکنان آن نیز بر ۱۰۰ هزار نفر بالغ میشود.
مینی
بی.ام.دبلیو که همواره در فکر گسترش بوده، در سال ۱۹۹۴ شرکت بریتانیایی “روور” را خریداری کرد و با توجه به زیان‌های حاصله، آن را در سال ۲۰۰۰ فروخت. بی.ام.دبلیو اما تنها مارک “مینی” را حفظ کرد. خودروهای مینی از سال ۲۰۰۱ به محبوبیتی دورازانتظار دست یافتند و در عرض سال‌های گذشته مدل‌های گوناگونی از این خودرو تحت نظارت و مدیریت بی.ام.دبلیو راهی بازار شده است.
خودروی برقی
شرکت بی.ام.دبلیو علیرغم فروش گسترده خودروهای دیزلی و بنزینی از نوآوری نیز غافل نبوده است. خودروی برقی i3 که بدنه آن از کربن ساخته شده و از کیفیت درخورتوجه‌ای برخوردار است، به مرحله تولید رسید. به ویژه در شهر‌هایی چون لندن، پکن و اسلو که ورود خودروهای مجهز به موتورهای احتراقی به آنجا دشوار است، می‌توان از این خودروی برقی سود جست که البته قیمت آن‌ها چندان ارزان نیست.
