خودروبرتر – اگرچه این آبدره‌ها یا درواقع باریکه‌های عمیق از دریا که به داخل خشکی نفوذ کرده و اطراف آن را دیواره‌هایی با شیب تند گرفته، بر زیبایی‌های نروژ افزوده‌اند اما رفت‌وآمد را در این کشورِ واقع در شمال اروپا بسیار سخت کرده‌اند.
به دلیل همین آبدره‌ها، ساکنان نروژ مجبورند مسیری در حدود 1126کیلومتری در میان جنوبی‌ترین و شمالی‌ترین نقطۀ کشور را با کشتی با صرف نزدیک به ۲۱ ساعت زمان طی کنند.
البته راه دیگری وجود ندارد و به دلیل شیب تند و عمق زیاد دره‌های فیورد، امکان ساخت پل روی آن‌ها برای تسهیل رفت‌وآمد ممکن نیست. به همین دلیل روزانه هفت کشتی این مسیر را با سرعتی در حدود 50 کیلومتر در ساعت طی می‌کنند و به جابجایی ساکنان مشغول‌اند.
دولت نروژ قصد دارد برای حل این مشکل، پروژه‌ای ۴۰ میلیارد دلاری را به اجرا بگذارد و در چهارچوب این پروژه، مجموعه‌ای از تونل‌های شناور زیرآبی را جایگزین کشتی‌های آبدره‌ها کند.
این تونل‌های بتنی که اولین تونل‌های شناور جهان خواهند بود حدود ۳۱ متر در زیر سطح آب پایین می‌روند و در داخل آن‌ها جاده‌هایی برای حرکت خودروها ساخته می‌شود.
با این کار زمان سفر بین شهرهای نروژ به نصف کاهش می‌یابد و همزمان محیط‌زیست منطقه نیز دستخوش تغییر نمی‌شود.
اگرچه اسم این سازه «تونل شناور» است اما درواقع شناور نیست. این تونل‌ها با مجموعه‌ای از کابل‌ها به بستر دریا و یا به پونتون‌های شناور در سطح دریا که در فواصل تقریباً 200 متر از یکدیگر قرار دارند، وصل و ثابت‌شده‌اند. به‌این‌ترتیب حرکت کشتی‌ها و حتی حرکت زیردریایی‌ها تأثیری بر موقعیت جغرافیایی تونل‌ها نخواهد داشت.
مطالعات و شبیه‌سازی‌های لازم برای تأمین ایمنی تونل‌های شناور انجام‌شده است. این تونل‌ها در مقابل هر نوع انفجار یا حادثۀ غرق کشتی در اطراف آن مقاوم هستند.
دیگر اینکه این سازه‌ها نیز مانند تونل‌های معمولی دارای راه‌های اضطراری هستند و رانندگان می‌توانند در صورت حادثه، خود را به سطح آب برسانند.
قرار است پس از ساخت اولین قسمتِ این تونل شناورتمامی احتمالات خطرآفرین بر روی آن آزمایش خواهد شد.
بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، بهره‌برداری از این تونل در سال ۲۰۵۰ میلادی آغاز خواهد شد.
به گفتۀ مهندسان این پروژه، اگرچه نروژ در ساخت تونل شناور پیشتاز بوده اما تنها کشورِ فعال در این زمینه نیست. چین و ایتالیا نیز در تلاش برای اجرایی کردن پروژه‌هایی مشابه هستند.
