لوگان، تندر90 و L90 نام‌هایی بودند که در ابتدا برای خودروی تندر 90 که پدری فرانسوی دارد، به کار برده می‌شدند. این خودرو چند سال پیش با قرارداد تجاری رنو وارد ایران شد و توسط ایران خودرو و پارس خودرو به تولید رسید. با وجود اینکه بسیاری از افراد در ابتدا از ظاهر این محصول جدید چندان راضی نبودند اما استقبال بسیار خوبی از آن صورت گرفت و تبدیل به یکی از خودروهای محبوب بازار ایران شد. شاید بتوان گفت تندر 90 نسبت به سایر خودروهای داخلی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد؛ زیرا جدید‌تر از اغلب آن‌هاست و در ضمن توان رقابتی بالایی با بهترین خودروهای ساخت داخل دارد (البته در این دایره قیمتی).
حال با وجود این تفاسیر در مقاله فعلی تصمیم داریم به ذکر چند دلیل برای این که تندر 90 بخریم بپردازیم.
موتور پرقدرت و پرتوان
بدون شک یکی از اصلی‌ترین مزیت‌های تندر 90 به موتور آن باز می‌گیرد، رنو بر روی این محصول یک موتور با حجم 1598 سی‌سی قرار داده است که تندر را تبدیل به محصولی نسبتا پرشتاب و هم چون اسمش چالاک می‌کند. در زمانی که برای اولین بار به عنوان راننده سوار تندر شوید، این چالاک بودن به خوبی حس شود. افزایش دور موتور در دنده‌های مختلف کششی را پدید می‌آورد که باعث می‌شود تندر بتواند در مدت 10.2 ثانیه به شتاب 100 کیلومتر بر ساعت برسد. گیربکس موجود بر روی این محصول 6 دنده‌ای است (با احتساب دنده عقب) و اخیرا نسخه اتوماتیک آن نیز عرضه شده که از 5 دنده بهره می‌برد (البته قیمت آن نیز به شکل غیر قابل باوری گران‌تر از نسخه عادی‌ست). این موتور پرقدرت از 16 سوپاپ بهره می‌برد و سیستم انژکتور چند نقطه‌ای نیز یاری رسان این محصول دوست داشتنی ماست. ناگفته نماند که تندر نیز همانند اغلب خودروهای هم‌رده دیفرانسیل جلوست.
شاسی و بدنه قدرتمند
اگر بخواهیم از لحاظ بدنه تندر را با پراید مقایسه کنیم (که عادلانه نیست) تندر با اختلاف فاحشی پیروز رقابت خواهد بود اما اگر این محصول را رقیبی برای پارس، سمند و… بدانیم شاید رقابت کمی سخت‌تر شود؛ زیرا در این لیست محصولی وجود دارد که سمند نامیده می‌شود و بدنه بسیار مقاوم‌تری نسبت به تندر دارد اما هرگز نمی‌توان بدنه و شاسی تندر 90 را ضعیف دانست و در تصادفات عادی نهایت مقاومت را از خود نشان می‌دهد.
مصرف سوخت
در حال حاضر یکی از اصلی‌ترین فاکتور‌هایی که هر کاربری در حین خرید خودرو می‌بایست به آن توجه کند، میزان مصرف سوخت است که تندر 90 از این لحاظ شاید بهترین خودروی داخلی باشد. از آن جایی که مشاهده میزان مصرف سوخت در نسخه فول تندر (E2) امکان پذیر است (نمایش در مانیتور موجود بر روی صفحه کیلومتر شمار) شما شیفته کم مصرف بودن آن خواهید شد. تندر 90 یک باک 50 لیتری دارد که بر اساس اعلام رسمی ایران خودرو مصرف سوخت موتور نیز در داخل شهر در هر 100 کیلومتر، 9 لیتر است و این میزان در خارج شهر به 5.6 لیتر می‌ر‌سد! مصرف سوخت تندر در حالت ترکیبی (جاده و داخل شهر) نیز 6.9 لیتر است که نسبت به سایر خودروهای داخلی و مخصوصا رقیبان بسیار کم مصرف است.
صندوق عقب
بهتر است بگوییم اتاقچه عقب، زیرا ظرفیت صندوق عقب تندر نسبت به سایر خودروهای هم‌تراز بسیار بیشتر است و فضایی در حدود 510 دسی‌متر مکعب دارد. این صندوق بزرگ باعث می‌شود که در مسافرت‌ها و… بتوانید وسایل بسیاری را با خود حمل کنید و عملا مشکلی در خصوص جعبه‌های بزرگ و… نیز نداشته باشید.
![استهلاک کم]()
استهلاک کم
استهلاک کمیکی از مزیت‌های اصلی تندر 90 به کارایی خودرو باز می‌گردد؛ به طوری که این محصول را تبدیل به کم خرج‌ترین‌ها در شرایط کیفی نامناسب خودروهای داخلی می‌کند. اگر آب و دانه‌اش را سر موقع بدهید (منظورمان تعویض به موقع روغن، فیلتر‌ها و…) شاید تا چندین سال شما نیازی به تعمیرکار نداشته باشید و ماشین در هر لحظه آماده پاسخ گویی به نیاز‌های شما باشد.
البته مخالفان این خودرو نیز دلایلی برای نخریدن این خودرو دارند که خواندنش خالی از لطف نیست و البته قضاوت باشما..
صندلی یا نیمکت؟
بدون شک یکی از اصلی‌ترین بخش‌های هر خودرو صندلی‌های آن هستند. صندلی‌ها اصولا می‌بایست راحت و به اندازه کافی بزرگ باشند (از لحاظ جا پا و…) تا مسافران در حین یک مسیر طولانی احساس خستگی نکند. اما شاید این بخش چیزی است که رنو در طراحی تندر ۹۰ به هیچ وجه به آن توجه نداشته است. صندلی‌های این محصول چندان که باید راحت نیستند و این موضوع در صندلی‌های عقب بیشتر به چشم می‌خورد و شاید بتوان صندلی‌های بخش عقب خودرو را با نیمکت مقایسه کرد. البته باید بدین نکته نیز توجه داشت که در نسخه‌های پایین این محصول صندلی‌های عقب حتی از پشت سری نیز بی‌بهره هستند و این موضوع در سفر‌های طولانی بسیار خسته کننده خواهد بود.
![صندلی یا نیمکت]()
طراحی
طراحیباید قبول کنیم که تندر ۹۰ زیبا نیست! این محصول با وجود اینکه قیمت نسبتا بالایی دارد اما چه از لحاظ طراحی داخلی و چه طراحی خارجی به هیچ وجه چشم نواز نیست و نمی‌تواند حتی با محصولات روز بازار ایران رقابت کند. در بخش خارجی خودرو اگر خود را به طراحی قسمت جلویی تندر ۹۰ عادت دهید هرگز نمی‌توانید میزان زشتی چراغ‌ها و طراحی بخش پشتی را فراموش کنید (البته اخیرا نسخه‌ای تحت عنوان تندر پارس عرضه شده است که طراحی بخش پشتی دستگاه تاحدودی تغییر یافته اما باز هم نمی‌توان لقب زیبا را به آن نسبت داد).
سیستم صوتی
تندر ۹۰ از ۴ اسپیکر بهره می‌برد که دو اسپیکر در بخش جلو و دو اسپیکر در بخش پشتی دستگاه قرار گرفته‌اند اما هر چقدر هم که زور می‌زنند نمی‌توانند عالی باشند. البته نکته مهم‌تر اینکه سیستم پخش این خودرو قابلیت اتصال USB و بلوتوث را ندارد و شما نمی‌توانید آهنگ‌های خود را از طریق گوشی یا فلش پخش کنید. علاوه بر این، راننده نمی‌تواند از طریق خودرو به مکالمه بپردازد.
اما نکته‌ای که کمی عجیب است به زمانی باز می‌گردد که آهنگی با صدای کم در حال پخش باشد و تمام شیشه‌ها نیز بسته باشند. اکنون در این حالت اگر در بیرون از خودرو قرار بگیرید صدای موسیقی کاملا از بیرون قابل درک است.
قیمت قطعات
البته شاید این موضوع را چندان هم نتوان ایراد شمرد و در مقاله پیشین در خصوص تندر ۹۰ گفته بودیم که این محصول بسیار کم خرج است اما حال زمانی را تصور کنید که خودرو شما به مشکلی برخورد کرده که می‌بایست قطعه‌ای تعمیر یا تعویض شود در این هنگام است که قیمت قطعات شاید کمی زیاد جلوه کند. البته در زمینه قیمت قطعات این خودرو در دایره قیمتی سایر محصولات بالارده بازار است اما همانند آن‌ها قیمت قطعات تندر ۹۰ نیز بالاست. البته پژو ۲۰۶ قطعات به نسبت گران‌تری دارد.
آپشن‌ها
تندر ۹۰ در چند تیپ و نسخه روانه بازار شده است که می‌توان به E1، E0 و E2 اشاره کرد که در واقع E2 کامل‌ترین نسخه و E0 پایین‌ترین نسخه است. شما می‌توانید در نگاه از جلو به خودرو نوع تیپ این محصول را تشخیص دهید. (در E0 کل سپر خودرو به رنگ مشکی است، در E1 سپر خودرو به رنگ خود ماشین بوده ولی جلو پنجره آن که در پشتش رادیاتور قرار گرفته مشکی رنگ است. در نسخه E2 نیز هم سپر و هم جلوپنجره به رنگ ماشین است و نوار‌هایی به رنگ استیل نیز در جلو پنجره به چشم می‌خورد)
اما نکته‌ای که در خصوص این تیپ‌ها چندان خوش آیند نیست به آپشن‌هایی باز می‌گردد که از آن‌ها کاسته می‌شود. برای مثال نسخه E0 حتی در داشبورد خود چراغی برای اوقات تاریک ندارد و یا حتی شیشه‌های جلو نیز به صورت دستی باز و بسته می‌شوند. (شیشه‌های عقب که بماند) البته باید بدین نکته نیز توجه داشت که این سه تیپ در نوع رینگ‌ها نیز متفاوت هستند. البته به جز موارد ذکر شده تفاوت‌های بسیار زیادی در خصوص آپشن‌های این خودرو وجود دارد.
